Groene Parels in Overijssel – Speuren naar (on)zichtbare structuren van landschapsparken

Overijssel heeft een unieke collectie van parken en tuinen, die hier in een periode van 1780 tot 1830 bij buitenplaatsen en landgoederen werd aangelegd. In deze collectie schuilen bijzondere verhalen van prachtige locaties in een gevarieerd landschap, van toonaangevende tuinarchitecten en bijzondere opdrachtgevers, van stadsparken en buitenplaatsen en van diverse ontwerptekeningen en gedetailleerde oude kaarten.

Onderzoek aan de hand van kadastrale kaarten en actuele hoogtekaarten hebben verborgen structuren blootgelegd van vroege negentiende-eeuwse landschapsparken met slingerende paden en glooiende oevers langs de vijverpartijen. Deze zijn destijds op nauwkeurige wijze ingemeten en weergegeven op het Kadastraal Minuutplan, verkend tussen 1811 en 1832.  Door deze tweedimensionale, oude kaarten te plaatsten in de huidige situatie van het digitale Actueel Hoogtebestand (AHN), ontstaat een nieuw, driedimensionaal kaartbeeld waarbij het reliëf als een van de belangrijkste kenmerken van deze groene, historische parels zichtbaar wordt.

Afbeelding: het nieuwe kaartbeeld van het landschapspark van Windesheim bij Zwolle

Willemieke Ottens (1987) heeft zich als architectuur- en landschapshistoricus gespecialiseerd in het groene erfgoed van buitenplaatsen en landgoederen. Vanuit een interdisciplinaire aanpak houdt zij zich bezig met het inzichtelijk maken van historische ontwikkelingen, om zo de vele verhalen en betekenissen van deze bijzondere plekken te kunnen uitdragen, waarderen en behouden voor toekomstige generaties. Vanaf 2010 werkt zij bij N0.0RDPEIL landschap.erfgoed, sinds 2017 combineert zij dit met een promotieonderzoek aan de RUG, waarmee zij meer inzicht beoogd te verschaffen in de twintigste-eeuwse sociaalmaatschappelijke, ruimtelijke en economische ontwikkeling van landgoederen in de context van de transformaties van het Nederlandse landschap.